Opis oznaczenia na polu

1. Tee (właściwie tee box) – czyli miejsce, z którego zaczynamy i gdzie oddajemy pierwsze uderzenie na danym dołku. Na tym obszarze znajdziemy miejsca oznaczone (np. kamieniami, kołkami itp.) na różne kolory w zależności od poziomu zaawansowania gracza oraz dodatkowo czerwone dla kobiet.
Zwykle oznaczenia wyglądają następująco:
– czarne – dla zawodowców
– żółte lub niebieskie dla graczy z jednocyfrowym handicapem lub mężczyzn
– białe lub żółte dla graczy z wyższymi handicapami np. pro
– czerwone – jako dodatkowe dla kobiet
Rozróżnia się w ten sposób różne dystanse do greenu. Piłkę wybijamy tu z kołeczka (określanego również tym samym angielskim słowem tee).

2. Water hazard przeszkoda wodna zazwyczaj w postaci jeziorek i oczek wodnych, rzadziej strumieni. Jeśli piłka wpadnie do przeszkody wodnej, możemy wybić ją w „standardowy” sposób lu
b doliczając jedno karne uderzenie, powtórzyć ostatnie zagranie z tego samego miejsca co poprzednio, bądź upuścić piłkę (czyli zdropować piłkę) za przeszkodą, tak aby miejsce w które upuszamy piłkę, dołek oraz miejsce w którym piłka przecięła granicę przeszkody wodnej było w tej samej linii.

3. Fairway – tor gry. Tak nazywamy cały obszar przystrzyżonej trawy na wysokość od 18 do 25 mm. pomiędzy tee a green’em.

4. Rough obszar wysokiej trawy, 

5. Fringe – jest to część greenu, o szerokości ok. 50 cm na jego skraju. Trawa jest tam trochę wyższa aniżeli na greenie.
Na ogół z fringu używa się już puttera.

6. Bunkier – przeszkoda pojawiająca się w wielu miejscach na polu golfowym. Ma ona zwykle formę piaszczystego płytkiego dołu o różnych kształtach. Jeśli piłka wpadnie do bunkra, możemy wybić ją w „standardowy” sposób (używając wedge’a) lub uznać ją za „nie do zagrania” (a co za tym idzie doliczając jedno karne uderzenie) powtórzyć ostatnie zagranie z tego samego miejsca co poprzednio bądź upuścić piłkę, w obrębie dwóch długości kija golfowego od punktu jej spoczynku, lecz nie bliżej dołka).

7. Green – czyli obszar wokół dołka z najkrócej przystrzyżoną trawą na wysokość od 2,5 do 4 mm. Tutaj puttujemy, czyli uderzamy piłkę za pomocą puttera tak, aby potoczyła się i wpadła do dołka.

8. Dołek – ma średnicę 10,8 cm, a wewnątrz znajduje się specjalny „kubek” na piłkę. Po trafieniu do dołka, piłkę wyjmujemy ze środka i umieszczamy w nim flagę a sami, przenosząc piłkę (i kije) udajemy się na tee następnego dołka.

9. Flaga – pozwala określić położenie dołka z dystansu. Gdy puttujemy na green’ie, flagę wyciągamy z dołka, i wkładamy z powrotem dopiero po zakończeniu dołka.

10. Obszar poza granicami pola. Jeśli tu upadnie piłka, gracz musi zagrać piłkę (z karą jednego uderzenia), z punktu możliwie najbliższego miejscu, z którego wykonał ostatnie uderzenie oryginalną piłką.